“Hemel” symboliseert het abstracte principe van Schepping.
Het gaat hier om de kosmische wetten, waar ook ons bestaan op is gebaseerd.
De “Kosmologie” probeert die “wettenschappelijk” te begrijpen en te beschrijven.
Echter, waar het om gaat, is de manier waarop we die essentie van schepping be-leven.

Ons lichaam is deel van het geheel; gevormd vanuit “de universele principes van schepping”.
De “universele principes van schepping, zijn het manifestatieproces van de Kosmos zelf, als geheel.
Elke mens is daar deel van; elke mens is ook deel van de mensheid en alle vormen van leven.
Zoals we onze omgeving in ons ervaren, zo ervaren we ook ons deel zijn van mensheid en leven in ons.

De gewaarwording, in ons, van de beleving van de mensheid en alle vormen van leven is subtiel.
Het merendeel van die beleving vindt plaats op diepere niveaus van bewustzijn, en in lichaamstaal.
Dat betekent dat we het wel steeds kunnen ervaren en be-leven, maar lang niet altijd kunnen beschrijven.
Dat is waarom 4) wetenschap, 3) communicatie, 2) kunst, en 1) mystiek allemaal samen worden gebruikt.

Deze vier  vormen van samenspel in samenleving houden verband met onze hersenfuncties en bewustzijns-lagen.
Die bewustzijnsniveaus ervaren we in de celcyclus, slaapcyclus, levensfasen, en spijsvertering.
Samen vertolken ze een logica waarin binnen- en buitenkant van een systeemgrens zijn verbonden.
Samen laten ze zien hoe, en dat, we als deel van het geheel steeds met het geHeel ook één zijn.

Hemel

“Hemel” beschrijft het universele principe van schepping.
Alle wereldculturen hebben dat elk op hun eigen manier beschreven.
Elke wereldcultuur deed dat in haar eigen taal, in haar eigen omgeving.
De beschrijvingen kunnen daardoor verschillen, maar het principe is altijd hetzelfde.

Elke mens leeft in hetzelfde uniVersum, op dezelfde Aarde, in eenzelfde lichaam.
Elke mens beleeft datzelfde vanuit een uniek eigen perspectief; daarin zijn we hetzelfde.
Ons lichaam laat zien hoe we daarin met elkaar en onze omgeving zijn vertbonden.
Daarin is ook te zien dat onze betrokkenheid bepalend is voor onze be-leving.

Schepping

Schepping is een werkwoord; niet een zelfstandig naamwoord.
Schepping is het integrale - voortgaande - proces van vorming van het uniVersum.
UniVersum - één Lied - is één integraal trillingsveld, dat atomen (en materie) vormt.
Al die trillingen zijn, ook zonder materie, verbonden: dat noemt men Bewustzijn.

Het Universum is één geheel, integraal verbonden, samenhangend, en in ontwikkeling.
Veel culturen hebben dit - elk op hun eigen manier - beschreven. Hier noemt men het god.
We zijn allemaal deel van het uniVersum, en daarin zijn we met alles, en elkaar, verbonden.
Ook dat is in alle wereldculturen beschreven, elk op hun wijze; wij noemen het liefde.

Schepper

Elke mens - wij ook, jij ook - is deel van het uniVersum; geen schepsel maar Schepper.
We zijn geen ‘slachtoffer’ in een ‘film’ waarin we alleen maar passief kunnen toezien.
Ons bestaan is ontstaan uit dezelfde pricipes en processen van vorming van het uniVersum.
In ons lichaam is te zien dat ditzelfde scheppende principe in ons hele lichaam is te vinden.

Dit betekent dat ons lichaam ons ‘handvat’ is voor onze beleving, be-leving, van dit uniVersum.
Onze beleving bepaalt de reacties van onze hersenenen, dus onze organen, dus ons lichaam.
Dat wat je je ‘in je hoofd haalt’ wordt zo - via neuronen en hormonen - bepalend voor je leven.
Je hebt daarin altijd een keuze: of je wel-of-niet-of-anders meedoet: je schept je be-leving.

Paradijsplanter

“Je hebt daarin altijd een keuze” is het meest belangrijke gegeven. We hebben vrije keuze.
‘Zolang we niet weten of het uniVersum in een fles, doos, zak of ballon zit ... weten we niets’...
De basis van ons bestaan is voor ons als het ware onbereikbaar, maar wel te be-leven.
Dit is door alle wereldreligies beschreven: je hebt keuze in je be-leving van dit universum

Alles wat je doet effect heeft op het universum; je leert omgaan met de consequenties.
Des te beter je het uniVersum in haar samenhang kent, des te meer is dat te be-leven.
Wat je daarin doet heeft altijd gevolgen; schepping is de kunst om daarmee te kunnen werken.
Het is aan jou de keuze op welke manier je daarmee wilt omgaan: Hel, Vagevuur of Paradijs.

Leven is het be-leven van vrije keuze, met de consequenties.